La Vivo de Salvador Dalio

11 Majo 1904 naskiĝis en la urbo Salvadoro Dali. Li estis efektive la dua infano de la familio, sed lia pli maljuna frato mortis antaŭ ol li naskiĝis pro gastrointestina inflamo. La nomo Salvador origine apartenis al la unua infano, sed post sia dolora perdo ĝi estis heredita de Salvador Dalí, pentrista geniulo.
Ĉi tiu ne estis la sola heredaĵo, kiun Dali heredis de sia pli aĝa frato. La familio komencis travivi malfacilajn tempojn post la morto de iliaj infanoj. Ĉi tiu situacio igis ilin provi konservi lian memoron vivanta. Ĉi tiu penado pri Dali kondukis al la identa krizo de la fama pentristo tre juna. En 1907, kiam Dali havis tri jarojn, naskiĝis ŝia pli juna frato Ana Maria.
Kun lia nova frato, la premo sur Dalio tute malaperis. Li komencis esti tenita en la manoj de siaj familianoj kaj tial konduti ekstreme prirabita. Li estis ambicia knabo kaj tiel memindulga, Dali. Sed lia genio estis nediskutebla. Lia junaĝo ne malhelpis lin pentri. Li ankaŭ estis plene subtenita de lia patrino.
Li malfermis sian unuan ekspozicion en 1919, kiam li havis nur 15 jarojn, en urba teatro. Ŝia patrino ankaŭ ludis tre gravan rolon en ĉi tio. Bedaŭrinde, ŝi perdis sian patrinon unu februaran fojon, ekzakte du jarojn post la ekspozicio. Post ĉi tiu granda perdo, kiu profunde skuis lin, li iris al Madrido en la aŭtuno de la sama jaro.
La celo iri ĉi tien estis studi ĉe la Akademio pri Belartoj de San Fernando, kiun li akceptis. Post du jaroj tie, li estis suspendita pro kelkaj kialoj. Li estis piedbatita el la lernejo baldaŭ post kiam li revenis.
Lia unua solekspozicio okazis en 1925. La ekspozicio okazis en galerio nomata Dallmau en Barcelono. Jaron poste li iris al Parizo kie li renkontis Paŭlon Picasso. Ĉi tiu renkontiĝo havis profundan efikon sur li. Picasso estis tre respektata.
Li pafis sian unuan mallongan superrealisman filmon An Andalusian Hundon en 1929 kun Luis Bunuel. Ĉi tiu filmo altiris la atenton de la gravaj rondoj kaj vekis grandan efikon.